بزرگنمايي:

پیام مازند - با گذشت بیش از شش ماه از روی کار آمدن دولت وفاق ملی، تحلیل‌گران سیگنالی که از استیضاح همتی و استعفای ظریف دریافت می کنند را پایان پروژه وفاق می دانند.
به گزارش خبرآنلاین، تاکنون درباره نقش وزیر اقتصاد در شاخص های اقتصادی صحبت های زیادی شده است. برخی بر این باورند که وقتی ساختار و مسیر اقتصاد سیاسی کشور در جهت گیری رفع تحریم ها و حل و فصل موانعی مثل FATF نباشد، وزیر اقتصاد نمی تواند نقش آفرینی کند، رفتن یک وزیر اقتصاد هم نمی‌تواند خبرهای خوشی برای آینده به ارمغان بیاورد.
از لحظه به ثمر نشستن استیضاح وزیر اقتصاد تا کنون بسیاری آن را پروژه ای سیاسی خوانده اند. مضافا آنکه محمدجواد ظریف معاون راهبردی دولت پزشکیان نیز همان شب استعفا داد. از این رو این دسته از تحلیل گران معتقدند این استعفا در تکمیل پروژه بر هم زدن وفاق با دولت از سوی جریان تندرو شکل گرفته است.
توصیه این دسته از تحلیل‌گران به پزشکیان که در تشکیل کابینه خود از نیروهای جناح رقیب نیز استفاده کرد آن است که از دادن امتیازات بیشتر به رقیب خودداری کند؛ چرا که امتیاز دادن بیشتر می تواند نمی تواند ولع مخالفان برای گرفتن امتیازها و سهم های بیشتر را سیراب کند، حتی ممکن است کار به سوال و استیضاح از رئیس جمهور نیز کشیده شود.
از یک طعنه تا یک خبر
اخیرا یکی از نمایندگان مجلس نیز همین موضوع را تایید کرد و از تحرکات گروه تندرو مجلس برای استیضاح سایر وزرای اصلاح طلب خبر داد. رضا سپهوند، عضو مجمع نمایندگان استان لرستان گفت: یک عده به دنبال استیضاح وزرای اصلاح طلب کابینه از جمله آقای میدری، ظفرقندی و صالحی امیری هستند.
این نماینده مجلس در حالی از تلاش تندروها برای استیضاح سایر وزرای اصلاح طلب دولت پزشکیان خبر داده است که غلامحسین کرباسچی در همان روز جدایی همتی و ظریف از دولت به طعنه نوشت: فکر کنم ⁧میدری ⁩و ⁧ظفرقندی ⁩هم بروند، وفاق ⁩کامل می‌شود.
زیدآبادی: شکاف دولت و مجلس آنقدر زیاد است که نمی شود بین آن پل زد
احمد زیدآبادی، روزنامه نگار اصلاح طلب که در انتخابات 1403 حامی پزشکیان بود به خبرآنلاین می گوید: وفاق دیگر جواب نمی‌دهد.
زیدآبادی با بیان اینکه آب مجلس و دولت به یک جوی نمی رود ادامه می دهد: سیاست وفاق به این معنا که دولت و مجلس روی یک سری سیاست های مشخص با هم به توافق برسند، جواب نداده و فکر هم نمی کنم که جواب بدهد. شکاف آنقدر زیاد است که قابل پل زدن نیست.
این روزنامه نگار می گوید: استیضاحی که از طرف مجلس صورت گرفت نشان می دهد که توازن نسبی ای که بین قوای مجریه و مقننه شکل گرفته بود، فعلا به نفع مجلس به هم خورده و طبیعی است که مجلس با همین مسیر جلو بیاید و بقیه خواسته هایش را نیز از طریق استیضاح، سوال و تحمیل فشار بر دولت دنبال کند.
ایمانی: وفاق را کوچک معنا نکنیم
ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا اما حذف همتی و ظریف از دولت را بی‌ربط به موضوع وفاق می داند و معتقد است وفاق را نباید به گونه ای تعریف کرد که با حذف یک وزیر بگوییم وفاق به هم خورده است.
این فعال سیاسی اصولگرا به خبرآنلاین می‌گوید: به نظر من استیضاح همتی و استعفای ظریف ارتباطی با وفاق ندارد. اگر ما بخواهیم وفاق را آنقدر کوچک معنا کنیم که با یک استیضاح در مجلس بگوییم وفاق به هم خورد، معنایش این است که هرچه که دولت می گوید باید همان شود و تا آخر اجرا شود.
ایمانی ادامه می دهد: این چنین تعریف کردن وفاق یعنی آنکه مجلس، قوه قضاییه یا نهادهای دیگر حق ندارند دست به فلان کار بزنند چون وفاق به هم می خورد. اما وفاق به این معنا نیست.
این فعال سیاسی پایین آمدن ارزش پول ملی و تمکین به قانون به کارگیری مشاغل حساس را دلیل کناره گیری همتی و ظریف از دولت می داند و می گوید: باید به این نکته مغفول توجه داشته باشید که در طی سه ماه ارزش پول ملی کشور توسط خود دولت پایین آمد. چرا به موضوع به این مهمی توجهی نمی کنید؟ در حالی که پایین آمدن ارزش پول ملی کشور در اثر تحولات جهانی نبود و مجلس قاعدتا باید عکس العملی به این موضوع نشان می‌داد.
او با بیان اینکه رای آوردن استیضاح یک موضوع دیگر است ادامه می دهد: هیچ کدام از این ها به معنای به هم خوردن وفاق نیست. باید ببینیم چه تعریفی از وفاق ارائه می کنیم و آیا در تعریف مان اگر یک وزیر استیضاح شود یعنی وفاق به هم خورده یا قدم بعدی خود رئیس جمهور است؟
او با تاکید بر آنکه باید عملکرد وزرا را هم در نظر گرفت می گوید: اگر الان یک وزیر دیگر بعد از شش ماه و یک سال عملکرد نامطلوب داشته باشد و مجلس او را استیضاح کند به معنای آن است که وفاق به هم خورده است؟
آیا پزشکیان سیگنال ها را دریافت کرده است؟
این اظهارات از سوی این کنشگر سیاسی در حالی است که برخی بر این باورند که جریان تندرو حتی با گروه های نزدیک به خود نیز وفاق نمی کنند. نزدیک ترین مصداق این موضوع هم انتشار و افشاگری های طیف های نزدیک به سعید جلیلی و محمدباقر قالیباف است که همدیگر را در سخنانی متهم کننده دلیل اصلی ناتوانی در اجماع در انتخابات و شکست خود می دانند.
از سوی دیگر به نظر می رسد مسعود پزشکیان شخصا سیگنال های شکسته شدن وفاق از سوی مخالفانش دریافت کرده است. اگر این ادعای نماینده مشهد که مدعی شده «رئیس جمهور گفته که من اصلا وزیر معرفی نمی کنم و خود مجلس وزیر معرفی کند» صحت داشته باشد یکی از علائم دریافت این سیگنال هاست.
همچنین محمدجعفر قائم پناه معاون اجرایی رئیس جمهور در ارتباط با فشار گروه های تندرو برای اجرای قانون عفاف و حجاب روایت کرده است که پزشکیان گفته «قانون عفاف و حجاب را نمی‌توانم اجرا کنم. چون برای مردم مشکل ایجاد می‌کند. من در مقابل مردم نخواهم ایستاد.»
به نظر می رسد این اظهارات پزشکیان را در کنار هم بتوان معنادار تلقی کرد. باید منتظر ماند و و دید که آیا پزشکیان سیاست هایش را در مورد مخالفانش تغییر می دهد؟