پیام مازند - به گزارش “ورزش سه”، آندره کوری چهره‌ای کلیدی در تاریخ فوتبال برزیل است. از طریق او، ستاره‌هایی چون ریوالدو، رونالدینیو، نیمار و دکو به فوتبال اروپا معرفی شدند. سه انتقال بزرگ تاریخ فوتبال آمریکای جنوبی –استوائو (به چلسی با 63 میلیون یورو)، ویتور روکه (به بارسلونا با 62 میلیون) و نیمار (به بارسلونا با 61 میلیون)– همگی به واسطه او انجام شد.
همچنین، او نقش اصلی در بزرگ‌ترین فروش تاریخ فوتبال یعنی انتقال نیمار از بارسلونا به پاری سن ژرمن با 222 میلیون یورو را ایفا کرد. شرایط بارسلونا را برای نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان چطور می‌بینید؟
اگر با بایرن روبرو می‌شدند بهتر بود، چون سبک بازی‌شان شبیه بارسلوناست و بارسا می‌توانست از ضدحملات استفاده کند. اما مقابل اینتر یا رئال بازی سخت‌تری دارند، چون این تیم‌ها عقب‌نشینی می‌کنند. مادرید ممکن است با 10 یا 11 نفر دفاع کند و فقط با 2–3 ضدحمله ضربه بزند. اینتر هم همین‌طور. ولی بارسا هرگز این کار را نمی‌کند؛ این فرهنگ باشگاه است. حتی وقتی 5 یا 10 دقیقه به پایان مانده، همه جلو می‌کشند. و همین باعث شده چیزهای زیادی را از دست بدهند.
الان رابطه‌تان با بارسلونا چطور است؟
خیلی خوب. دکو سال‌هاست دوستم است. او را 1998 به اروپا آوردم، به آلوِرکا در لیگ دسته دوم پرتغال. رابطه‌ام با لاپورتا هم دوستانه‌ست. بارسا مثل خانه دومم است. اما حالا کار کردن با آن‌ها سخت است، مثل ماجرای ویتور روکه. به خاطر مشکلات فرپلی مالی، اگر بازیکنی را بخری، ممکن است ماه‌ها نتوانی او را ثبت کنی. با روکه هم همین شد. تابستان گذشته نمی‌شد ثبتش کرد. بعد مطبوعات هم شروع کردند به حمله. ادامه دادن غیرممکن بود. و حالا که بخشی از فروشش به پالمیراس انجام شد، بارسا حتی سود هم می‌برد چون درصدی از انتقال بعدی را نگه داشته‌اند.
وضعیت بارسا الان بهتر شده و در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان و فینال کوپا دل‌ری حضور دارد و صدرنشین لالیگاست. نظرت چیست؟
بعد از یک سال سخت، حالا شرایط داخل زمین خوب است. اگر سه‌گانه ببرند، لاپورتا انتخابات برگزار می‌کند و می‌برد. اگر بارسا مشکلات اقتصادی نداشت، شاید بسیاری از بازیکنان لاماسیا اصلاً به تیم اول نمی‌رسیدند. آن زمان‌ها بازیکنانی مثل آردا توران را با پول زیاد می‌خریدند و جای جوان‌ها را می‌گرفتند. من در انتقال گریزمان هم بودم، ولی بارسا آن زمان به او نیازی نداشت. وقتی مسی، سوارز و نیمار را داشتی، هیچ‌کس نمی‌توانست بازی کند. هر که می‌آمد، نیمکت‌نشین بود.

بله، در رن بود و بند آزادسازی‌اش فقط 5 میلیون بود. ولی ایجنت‌ها بیش از 10 میلیون یورو کمیسیون می‌خواستند. دمبله هم نمی‌خواست بیاید چون بازی نمی‌کرد. رفت دورتموند و بارسا بعداً پول زیادی پرداخت کرد، چون نیمار جدا شده بود.
فروش نیمار چقدر تأثیر گذاشت؟
خیلی زیاد. دمبله، کوتینیو و گریزمان روی هم بیش از 450 میلیون هزینه داشتند، در حالی که نیمار را 222 میلیون فروختند. اگر به کمیسیون‌ها هم نگاه کنیم، شاید بهتر بود به نیمار حقوق بیشتری می‌دادند. مثلاً می‌گفتند: «15 میلیون می‌گیری؟ 30 بدهیم و بمان!» مثل کاری که رئال مادرید بلد است؛ فلورنتینو پرز هیچوقت باشگاه را زیر قرض نمی‌برد. بازیکنان خوب را یا نمی‌خرد یا با برنامه می‌خرد. بارسا بازیکنان خوب را نگه می‌داشت، با قرارداد طولانی و حقوق بالا، طوری که کسی حاضر نبود برود. پیکه، آلبا، بوسکتس و.. حتی برای رفتن سوارز هم بارسا بخشی از حقوقش را پرداخت می‌کرد!
و کار کردن با لالیگا هم آسان نیست؟
خیلی سخت است. قوانین زیادی دارند. حتی اگر بخواهیم بازیکنی را بفروشیم که 30 میلیون برای بارسا درآمد داشته باشد، اجازه نمی‌دادند. مجبور شدیم وکیلی اسپانیایی بگیریم و از طریق فیفا اجازه ثبت بگیریم. فکر کنم قوانین تغییر خواهد کرد.
اوضاع مالکیت خصوصی در فوتبال برزیل چطور است؟
خیلی پیچیده است، چون پول کافی برای خرید نیست. امروز باشگاه‌های برزیلی حقوق و رقم انتقال بالایی می‌پردازند، در حد اروپا، و رقابت برای لیگ‌های اروپایی سخت شده. در آمریکای جنوبی، فقط برزیل قدرت واقعی دارد. مکزیک هم پول خوبی می‌دهد ولی لیگ‌شان عجیب است. اسپنیا باید بیشتر بازیکن برزیلی جذب کند چون هم کیفیت می‌آورند و هم می‌شود از فروش‌شان سود کرد.

از ژوئیه بعد از جام باشگاه‌های جهان به چلسی می‌رود. بازیکنی سطح بالا و جهانی است. کیفیت بسیار بالایی دارد و شخصیت و خانواده‌اش هم خیلی خوبند. از نظر من کاملاً آماده حضور در لیگ برتر است. با آرامش بازی خواهد کرد.
برخی او را با نیمار مقایسه می‌کنند.
بهتر است مقایسه نکنیم. سبک خاص خودش را دارد. ولی بازیکن فوق‌العاده‌ای‌ است.
داستان انتقال نیمار به بارسلونا چطور بود؟
رئال 100 میلیون یورو بیشتر از بارسا پیشنهاد داده بود. ولی ما با او برای بارسا کار کردیم و رفت آنجا. اگر برای رئال کار می‌کردم شاید قضیه فرق می‌کرد (با خنده).
– یعنی بارسا خیلی کمتر از رئال پرداخت؟
بله. رئال علاوه بر قرارداد 5 ساله، حقوق و جریمهٔ 40 میلیونی پیش‌قرارداد با بارسا را هم قبول کرد. ولی نیمار می‌خواست به بارسا برود. در آن زمان اگر مجموع هزینه‌های مسی، ژاوی، اینیستا و بوسکتس را جمع می‌کردی، به 100 میلیون هم نمی‌رسید.
وقتی نیمار به PSG رفت، رئال دوباره برای خریدش اقدام کرد؟
بله، برای نیمار و امباپه تلاش کردند. حتی پیشنهاد دادند وینیسیوس را در معامله بگذارند. ولی PSG هم نمی‌خواست کسی را بدهد. آن‌ها باهوش‌اند.
درباره وینیسیوس چه نظری دارید؟
برای من، توپ طلای امسال باید به بلینگام می‌رسید، نه وینیسیوس. بلینگام هم دفاع می‌کند، هم گل می‌زند، 28 گل و 17 پاس گل در یک فصل. وقتی مودریچ توپ طلا برد، این آمار را نداشت. ولی رأی‌گیری است و باید احترام گذاشت.
تیم ملی برزیل چه مشکلی دارد؟
مشکل این است که «هیچ چیز درست پیش نمی‌رود.» بازیکنان بسیار خوبی داریم، خیلی بهتر از کشورهای دیگر. ولی ثبات نداریم. در 2 سال، 4 مربی داشتیم و حالا شاید پنجمین هم بیاید. آرژانتین با اسکالونی 5–6 سال کار کرده و ثبات دارد، ما نه.

بازگشت همیشه سخت است. مصدومیتش جدی بود، ولی بالاخره برمی‌گردد. باید ببینیم چه می‌شود.
درست است که وینیسیوس می‌توانست به بارسلونا برود؟
بله. من او را چندین بار در سائوپائولو دیده بودم و عاشق سبک بازی‌اش شدم. رفتم سراغش و با خانواده‌اش صحبت کردم. توافق شخصی حاصل شد. همه چیز آماده بود، یک قدم مانده بود ولی ناگهان فلورنتینو پرز وارد عمل شد. با یک پیشنهاد خیلی بهتر و سریع، معامله را برد. مادرید همان لحظه کل پول را پرداخت کرد. بارسا می‌خواست مرحله‌ای پرداخت کند.
رئال کارش را بلد است. پول داد، بازیکن را برد. بارسا تعلل کرد و همه چیز از دست رفت. آن انتقال برای من مثل شکست در یک فینال بود.