بزرگنمايي:

پیام مازند - سالیان سال است که فعالان محیط زیست و کنشگران اجتماعی درباره خطر انقراض گونه‌های مهم و کمیاب ایران صحبت می‌کنند. هرچند رسانه‌های ایرانی نیز درباره حیوانات در حال انقراض بسیار مطالب مهمی منتشر کردند، اما با این حال باز هستند موجوداتی که نسبت به سال‌های گذشته در وضعیت خطرناکی قرار دارند. ی کی از این نمونه حیوانات «درنای سیبری» است که سال‌های پیش در فصل سرما و به روایت برخی از فعالان محیط زیست در اوایل آبان ماه به ایران مهاجرت می‌کرد، اما دو سال است که خبری از حضور این پرنده در حال انقراض نیست و همین موضوع باعث نگرانی‌هایی شده است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
«امید» نام تنها درنای سیبری در حال انقراض است، که تنها بازمانده گله خود است. امید بدون آرزو او سال‌های پیش در فصل سرما به مازندران می‌آمد و مردم و رسانه‌های کشور نام این پرنده را امید نامگذاری کردند. جمعیت این دسته از درنا‌ها از بیش از 200 قطعه در سال 1930 به دو قطعه در سالیان اخیر و با مرگ «آرزو» به یک قطعه رسیده‌است. از سال 1385، امید (آخرین بازماندهٔ جمعیت غربی درنا‌های سیبری) به تنهایی به ایران می‌آید. درنای امید به عنوان نماد تلاش برای حفاظت از این گونه، در سال‌های مختلف به ایران مهاجرت کرد و به خاطر ویژگی‌های خاصش، مورد توجه رسانه‌ها و علاقه‌مندان به محیط زیست قرار گرفت. حال که به انتهای آبان ماه رسیده‌ایم و هنوز هیچ خبری از امید در مازندران نشده است برخی از فعالان محیط زیست با ابراز نگرانی از وضعیت امید این احتمال را داده‌اند که این درنای بازمانده، جان خودش را از دست داده است. علیرضا شهرداری، فعال و کنشگر محیط زیست که خود زمانی پرستار و مراقب «پیروز ایرانی» بود در طی یادداشتی عنوان کرد: «داریم به انتهای آبان ماه می‌رسیم و این دومین سالیست که امید تک درنای سیبری به ایران مهاجرت نکرده قبل از این 15 سال تنها برای زمستان به ایران آمده بود متاسفانه هیچ خبری از او گزارش نشده است و حتی نمی‌دانیم که زنده است یا مرده امیدواریم که اسیر نشده باشد.» وی ادامه داد: «اگر خبری از امید نشود باید انقراض این گونه شگفت انگیز را در کشور اعلام کنیم تا در نهایت از لیست پرندگان ایران حذف بشود تا ابد.» سابقه عدم بازگشت امید به تالاب فریدونکنار تنها به دو سال خلاصه نمی‌شود و در یکی از سال‌های دهه 80 نیز این اتفاق رخ داد و امید آن سال ترجیح داد زمستان گذرانی اش را در جای دیگر بغیر از این تالاب سپری کند. درنای امید پنج آبان 1401 برای پانزدهمین سال متوالی در مازندران فرود آمد و در آن سال 2روز زودتر نسبت به سال گذشته برای زمستانگذرانی به تالاب بین المللی فریدونکنار و سرخرود مهاجرت کرد و موجب خوشحالی علاقه‌مندان به محیط زیست و حیات وحش شد. پاییز 1400 چهاردهمین سفر امیدِ تنها به مازندران آغاز شد و هفتم آبان در تالاب بین المللی فریدونکنار فرود آمد و یک هفته زودتر وارد مازندران شد تا دوره حدود چهار ماهه حضورش در این استان را بگذراند.