بزرگنمايي:

پیام مازند - ستاره‌شناسان ستاره جدیدی را کشف کرده‌اند که 30 برابر بزرگتر از خورشید است و می‌تواند باعث تجدیدنظر اساسی در نظریه‌های تکامل ستاره‌ها شود. این ستاره که J0524-0336 نامگذاری شده و در فاصله حدود 30 هزار سال نوری از زمین قرار دارد، در مقایسه با خورشید در سن کنونی خود یا سایر ستارگان در سنین مشابه، غلظت بالایی از عنصر لیتیوم نشان داده است.
به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، این موضوع بر درک از چگونگی ایجاد عناصر سنگین ستارگان از طریق همجوشی هسته‌ای تاثیر دارد زیرا لیتیوم یک عنصر سبک است. مدل‌های فعلی نشان می‌دهند که عناصر سبک از طریق این فرآیند به نفع عناصر سنگین‌تر مانند کربن و اکسیژن از بین می‌روند.
J0524-0336 نه تنها غنی از لیتیوم است، بلکه کمبود عناصر سنگین نیز دارد.
ستاره شناسان J0524-0336 را هنگام شکار ستارگان قدیمی در کهکشان راه شیری کشف کردند. این ستاره در مراحل آخر زندگی خود قرار دارد، به این معنی که در دسته یک ستاره تکامل یافته طبقه‌بندی می‌شود و در حال متورم شدن است و افزایش اندازه، آن را درخشان‌تر نیز می‌کند.
پس از کشف این ستاره، محققان با استفاده از روشی به نام طیف‌سنجی، ترکیب شیمیایی آن را آشکار کردند. از آنجایی که عناصر مختلف نور را در طول موج‌های مشخص ساطع و جذب می کنند، نگاه کردن به خروجی نور ستاره یا «طیف» می‌تواند ترکیب آن و نسبت عناصر موجود در آن را آشکار کند.
رعنا عزالدین(Rana Ezzeddine)، سرپرست تیم و محقق دانشگاه فلوریدا در بیانیه‌ای گفت: ما دریافتیم که J0524-0336 حاوی 100 هزار برابر لیتیوم بیشتر از خورشید در سن فعلی خود است. این مدل‌های رایج در مورد چگونگی تکامل ستارگان را به چالش می‌کشد و ممکن است مکانیسم ناشناخته‌ای را برای تولید یا حفظ لیتیوم در ستارگان نشان دهد.
محققان چند فرضیه بالقوه برای توضیح اینکه چرا J0524-0336 بسیار غیرعادی است، دارند. یک احتمال این است که ستاره ممکن است در مرحله‌ای از تکامل ستاره‌ای قرار داشته باشد که پیش از این هرگز مشاهده نشده است. از طرف دیگر، زمانی که ستاره متورم شد، ممکن است یک سیاره در حال گردش یا حتی یک ستاره نزدیک را در بر گرفته باشد. اگر آن جرم آسمانی غنی از لیتیوم بوده باشد، احتمالا J0524-0336 با این عنصر پر شده است. و اگر چنین پدیده‌ای به تازگی اتفاق افتاده باشد، J0524-0336 ممکن است زمان لازم برای ترکیب لیتیوم با عناصر سنگین‌تر را نداشته باشد.
عزالدین پیشنهاد کرد که محتوای لیتیوم J0524-0336 به قدری زیاد است که ممکن است هر دو مکانیسم در کار بوده باشند.
محققان باید به رصد ستاره ادامه دهند تا مشخص شود کدام مکانیسم پشت این نتیجه غیرعادی است. آیا واقعا هر دوی آنها دخیل هستند یا اینکه مقصر چیز دیگری است.
عزالدین در پایان گفت: اگر تجمعی از غبار یا حلقه‌ای از زباله‌ها و موادی که از ستاره به بیرون پرتاب می‌شوند، در قرص دور ستاره‌ای پیدا کنیم، به وضوح نشان‌دهنده یک رویداد از دست دادن جرم، مانند فعل و انفعالات ستاره‌ای است. اگر ما چنین دیسکی را مشاهده نکنیم، می‌توانیم نتیجه بگیریم که غنی‌سازی لیتیوم به دلیل فرآیندی اتفاق می‌افتد که هنوز کشف نشده است.