چاپ

پیام مازند - در تصویر، یک خوشه جدید از ستاره‌ها به نام IC 1590 در حال شکل‌گیری است و به زودی کامل خواهد شد. این خوشه در اطراف ساختارهای پیچیده گرد و غبار بین‌ستاره‌ای در سحابی تابشی NGC 281 قرار دارد. ستاره‌ها می‌توانند از ابرهای مولکولی متراکم و تاریکی که از آن‌ها متولد می‌شوند، مجسمه‌های بزرگ و پیچیده‌ای از گرد و غبار بسازند.
این ستاره‌ها برای ایجاد آثار هنری خود از نور با انرژی بالا و بادهای ستاره‌ای سریع استفاده می‌کنند.
حرارتی که این ستاره‌ها تولید می‌کنند، گرد و غبار تاریک مولکولی را تبخیر کرده و باعث می‌شود که گاز هیدروژن موجود در فضا پراکنده شده و درخشان شود.
در تصویر، یک خوشه جدید از ستاره‌ها به نام IC 1590 در حال شکل‌گیری است و به زودی کامل خواهد شد. این خوشه در اطراف ساختارهای پیچیده گرد و غبار بین‌ستاره‌ای در سحابی تابشی NGC 281 قرار دارد. به دلیل شکل کلی آن، این سحابی به نام «سحابی پکمن» شناخته می‌شود.

پیام مازند

برای دیدن تصویر بزرگ‌تر کلیک کنید
گرد و غباری که در بالای مرکز تصویر دیده می‌شود، به عنوان «گلوبول باک» شناخته می‌شود. این نوع گرد و غبار ممکن است به‌تدریج تحت تأثیر گرانش قرار گیرد و به یک یا چند ستاره تبدیل شود. سحابی پکمن حدود 10٬000 سال نوری از زمین فاصله دارد و به سمت صورت فلکی کاسیوپیا قرار دارد.
گفتنی است این فرایندها نشان‌دهندهٔ یکی از روش‌های شکل‌گیری ستاره‌ها در کیهان هستند. زمانی که ستاره‌ها متولد می‌شوند، نه تنها نور و گرما تولید می‌کنند، بلکه بر محیط اطراف خود نیز تأثیر می‌گذارند.
این تأثیرات می‌توانند به تشکیل ستاره‌های جدید کمک کنند و چرخه‌ای از تولد و مرگ ستاره‌ها را ایجاد کنند که همواره در حال ادامه است.
مطالعه این سحابی‌ها به ما کمک می‌کند تا بهتر بفهمیم که چگونه کیهان ما شکل گرفته و چگونه ستاره‌ها زندگی خود را آغاز می‌کنند.