پیام مازند - کارشناسان محیط زیست بر این باورند جنگلهای انبوه گلیران که در شرایط فعلی بیش از گذشته در معرض تخریب و نابودی قرار دارد به خاطر تولید و تنظیم اکسیژن، آب رودخانه بابلرود، تقویت آبهای زیرزمینی و اراضی شالیزاری، به شاهرگ حیات بابل شهرت یافته که حفظ و احیای این جنگلها یک ضرورت فوری است. به گزارش ایرنا، جنگل های گلیران بابل که در مناطق بالادست جنوب این شهرستان در بندپی شرقی بابل واقع شد، شکوه حیرت انگیز درختان سر به فلک کشیده این منطقه از دیر باز مورد توجه صاحبنظران محیط زیست است.
جنگلهای گلیران در دوره های مختلف به بهانه جاده سازی و توسعه معدن بخش قابل توجهی از دختان هیرکانی این جنگلهای در معرض تخریب و سربریدن های پیاپی قرار گرفت. جنگلهای این منطقه که در مقطعی از تاریخ نعره مرالها شکوه خاصی را ایجاد می کرد با جزیره ای شدن و جاده سازی های فراوان در عمق جنگل این مرالها به منتاطق بالادست آمل کوچ کردند. گازرسانی به روستاهای بالادست شیخ موسی و منطقه گلیران در هفته های گذشته موجی از نگرانی ها را در بین شهروندان و دوستداران محیط زیست در کشور به همراه داشت. زمانی این حساسیت ها به اوج خود رسید که در خردادماه سال جاری صدها اصله درخت در منطقه گلیران به بهانه توسعه جاده سازی قطع شد. کارشناسان اهمیت جنگلهای گلیران را برای ادامه حیات این شهرستان بسیار ضروری می دانند که در صورت تخریب بیشتر آن بدون تردید باید در انتظار بیابانی شدن مناطق پایین دست این شهرستان باشیم. با توجه به این که شهرستان بابل دارای حدود 50 هزار هکتار اراضی شالیزاری است و آبیاری این اراضی شالیزاری منوط به ذخیره مناسب آب و تقویت سفره های زیر زمینی است حفظ جنگلهای گلیران به یک دغدغه جدی شهروندان و فعالان زیست محیطی تبدیل شده است. در روزهای گذشته بسیاری از فعالان زیست محیطی صاحب نام با استفاده از ظرفیت شبکه های اجتماعی و اشتراک گذاری پیام های مختلف از مسوولین خواستند برای حفظ جنگلهای گلیران بابل حساسیت بیشتری داشته باشند. دوستداران محیط زیست در هفته گذشته کارزای را برای حفظ جنگلهای گلیران تشکیل دادند که این امر بازتاب های گسترده ای در سطح ملی داشته است. در این کارزار خطاب به رئیس سازمان محیط زیست کشور آمده است: "اعتراض به مرگ شاهرگ حیات بابل با گاز رسانی و جاده‌سازی" بانو شینا انصاری به استحضار می‌رساند جنگلهای بالادست بندپی شهرستان بابل با انواع جاده‌سازی‌ها، ویلاسازی‌ها، گازرسانی در حال جان دادن است. هیچ‌کس مخالف خدمات‌رسانی به مناطق دوردست نیست، اما اگر بیشتر بیاندیشیم که چنین فعالیت‌هایی به دلیل عدم توجه به تصویر بزرگ‌تر سرزمین و نبود نظارت و برنامه بلندمدت، با تخریب جنگل موجب تهدید آینده تمام مردم شهرستان شده و می‌شود که در ادامه آن با هجوم افراد ویلاساز دلال و افراد غیربومی و افزایش روند تخریب طبیعت و سیل‌های ویرانگر بر سر همان مردم جنگل‌نشین می‌گردد. " منطقه جنگلی گلیران بابل که در 70 کیلومتری جنوب این شهرستان در بخش بندپی شرقی واقع شد در حال حاضر انبوه ترین جنگلهای هیرکانی این خطه از شمال کشور در این منطقه واقع شده است.
